ICFJ: Przemoc online wobec polskich dziennikarek niższa niż w innych krajach

73 proc. badanych kobiet doświadczyło przemocy online. 25 proc. spośród nich dostawało groźby śmierci i przemocy psychicznej, 18 proc. - groźby przemocy seksualnej. Prawie połowa (48 proc.) przyznała, że była nękana niechcianymi wiadomościami prywatnymi w mediach społecznościowych.

Dla 26 proc. badanych konsekwencją ataków online był wpływ na zdrowie psychiczne. 12 proc. szukało pomocy medycznej lub psychologicznej. 30 proc. ankietowanych przyznało, że przemoc online sprawiła, iż stosowały autocenzurę w mediach społecznościowych. 20 proc. stwierdziło, że wycofało się z jakichkolwiek interakcji online.

Dla niemal połowy (49 proc.) głównym powodem ataku była płeć, na dalszych miejscach znalazły się polityka i wybory (44 proc.) oraz prawa człowieka i polityka społeczna (31 proc.).

Autorzy badania stwierdzili, że przemoc online wobec dziennikarek wzrosła znacząco w czasie pandemii.

Pandemia Covid-19 ujawniła szereg nierówności doświadczanych przez kobiety

Część raportu poświęcono na case study sytuacji w Polsce. Wynika z niego, że przemoc online wobec polskich dziennikarek jest niższa niż w innych krajach, np. w USA czy Wielkiej Brytanii.

Główne problemy, z jakimi mierzą się w internecie polskie dziennikarki w kontekście przemocy, to obraźliwe komentarze, groźby użycia przemocy oraz próby deprecjonowania ich pracy.

Wśród rekomendacji dla polskiego rządu znalazły się m.in. zmiana lub usunięcie art. 212 Kodeksu karnego (zniesławienie), dyskusja na temat rozszerzenia art. 256 i 257 (mowa nienawiści) o płeć i orientację seksualną.

Udział w prowadzonym przez trzy lata badaniu wzięło 456 respondentek, w tym 10 dziennikarek i ekspertek z Polski. Raport przygotowano we współpracy z UNESCO. Case studies objęły sytuację dziennikarek z Kenii, Nigerii, RPA, Libanu, Tunezji, Pakistanu, Filipin, Sri Lanki, Polski, Serbii, Brazylii, Meksyku, Szwecji, Wielkiej Brytanii i USA.